Μεθυσμένος από την πρωτοφανή επιτυχία να προσπεράσει τον Έλληνα Frank Underwood στις πρόσφατες εκλογές της Κεντροαριστεράς (όπου κατετάγη… έκτος), ο κ. Ραγκούσης προσπαθεί φιλότιμα εδώ και καιρό να γίνει το εξωκοινοβουλευτικό δεκανίκι του κ. Τσίπρα, τα οποία τόσο αγαπά ο πολιτικός της αυταπάτης. Δεν θα ασχολούμασταν με τον αποσυνάγωγο παράγοντα του ψευτοπροοδευτισμού, αν αυτή τη φορά δεν ξεπερνούσε τον εαυτό του χαρακτηρίζοντας το ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδος «μονοκομματικές συνταγματικές επιλογές του Κωνσταντίνου Καραμανλή» που «αποδείχτηκαν τόσο λανθασμένες με την πτώχευση του 2009».
Επισημαίνουμε στον κ. Ραγκούση ότι το Σύνταγμα του 1975 επιμελήθηκε Κοινοβουλευτική Επιτροπή υπό τον Κωνσταντίνο Τσάτσο και οι αναθεωρήσεις του σχεδόν πάντα τελούσαν σε κλίμα ευρύτατης συναίνεσης, με την πρωτοβουλία ή τη συμμετοχή του πολιτικού του φορέα. Το Σύνταγμα του 1975 έχει εξασφαλίσει τη μεγαλύτερη περίοδο δημοκρατικής ομαλότητας που έχει γνωρίσει η πατρίδα μας και ευθύνεται για την πτώχευση της χώρας μόνο στη φαντασία λαϊκιστών όπως εκείνος. Σε αυτό το Σύνταγμα που (κατά δήλωσή του) «δεν μπορεί να μας δεσμεύει πλέον» ορκίστηκε υπακοή ως Δήμαρχος, Βουλευτής και Υπουργός και σε αυτό θα κληθεί να ορκιστεί ξανά στην απίθανη περίπτωση που ο ίδιος πετύχει να εκλεγεί οπουδήποτε.
Η απαράδεκτη και αντιθεσμική ρητορική του κ. Ραγκούση δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις επιθέσεις στο πολίτευμα που εξαπολύουν οι απολογητές και οι νοσταλγοί ακραίων καθεστώτων. Δυστυχώς για τον ίδιο, οι πολίτες θα σταθούν απέναντί του για άλλη μια φορά, ματαιώνοντας το όνειρό του να δει μια αναθεωρητική κοινοβουλευτική επιτροπή υπό τον Νίκο Καρανίκα να βυθίζει τη χώρα στην άβυσσο.