Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility Skip to main content

Εν μέσω της όχι μόνο οικονομικής, αλλά και θεσμικής, σφοδρής κρίσης που βιώνει η χώρα μας, χρειάζεται μια κυβέρνηση και ένας πρωθυπουργός που θα ενώσει τους Έλληνες. Αντ’αυτού, ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει σήμερα, ως γνήσιος εκφραστής μετεμφυλιακών συμπλεγμάτων, να υμνήσει έναν πρωταγωνιστή των ετών του διχασμού, πιστός στην επαίσχυντη και εκδικητική συνθηματολογία του ακροατηρίου του «ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, Μελιγαλάς».

Ενώ ο ελληνικός λαός αγκομαχά υπό το βάρος της καταστροφικής πολιτικής της κυβέρνησής του, ο Πρωθυπουργός θυμήθηκε τον Μπελογιάννη, λαϊκίζοντας για άλλη μια φορά προς τα αριστερά και παρέχοντας πλούσιο θέμα για εσωτερική κατανάλωση, επιχειρώντας να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα φλέγοντα ζητήματα της καθημερινότητας.

Ήδη από την επίσκεψή του στην Κούβα, προκειμένου να τιμήσει έναν δικτάτορα, είχε δείξει τις διαθέσεις και τα προπτυπά του. Όσο λυπηρό και αν ακούγεται, η χώρα μας κυβερνάται από νοσταλγούς των χειρότερων εποχών και υποστηρικτές των χειρότερων προτύπων.

Σε αυτήν την εικόνα οπισθοδρόμησης, οι νέοι άνθρωποι έχουμε χρέος να κοιτάμε μπροστά. Να αφήσουμε πίσω το μίσος και τη διχόνοια που ακόμη καταδικάζουν την πατρίδα μας σε έναν ατέρμονο κύκλο εσωστρέφειας και να προχωρήσουμε στη ριζική ανόρθωση της Ελλάδας. Απέναντι σε μια κυβέρνηση που βυθίζει τη χώρα στα μελανότερα σημεία της ιστορίας της, όταν η σημερινή πραγματικότητα παραείναι άβολη, αγωνιζόμαστε για μια Ελλάδα που θα ενώνει τους πολίτες της υπό τη σημαία των κοινών μας αγώνων και της αυριανής της προοπτικής.