Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility Skip to main content

Πριν από σαράντα επτά χρόνια, οι νέοι ύψωσαν ανάστημα ενάντια στο καθεστώς της Χούντας. Τον αγώνα τους αυτό όλοι εμείς θυμόμαστε και τιμούμε στις 17 Νοεμβρίου ως σύμβολο Δημοκρατίας. 

Οι συνθήκες αυτή τη χρονιά μας καλούν να δώσουμε το δικό μας αγώνα. Να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας, τους δικούς μας ανθρώπους και την κοινωνία απέναντι σε μια πανδημία που σκοτώνει καθημερινά δεκάδες συμπολίτες μας. Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου, όπως και οι περασμένες εθνικές εορτές που πέρασαν χωρίς τυμπανοκρουσίες και παρελάσεις δεν είναι πεδίο πολιτικής μάχης.

Δεν υπάρχει χώρος για καμία μάχη που δεν συμβάλλει θετικά σε εκείνη την μάχη που δίνουν οι επιστήμονες, οι γιατροί, οι νοσηλευτές και οι συμπολίτες μας με εχθρό τον κορωνοϊό.  Βλέποντας ανθρώπους να χάνονται καθημερινά δεν μπορεί να υπάρχει άνθρωπος με λογική και ενσυναίσθηση που να μένει αδιάφορος μπροστά στον πόνο των συγγενών των θυμάτων και την αυτοθυσία και αυταπάρνηση του υγειονομικού προσωπικού.

Θυμόμαστε όλοι τη γενιά του Πολυτεχνείου και τιμούμε τους πρωταγωνιστές του για εκείνη τους την πράξη. Αυτοί που φαίνεται να τους ξεχνούν συστηματικά είναι όσοι καπηλεύονται ακόμα και σήμερα μια ημέρα μνήμης για να αποκομίσουν πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη και όσοι την χρησιμοποιούν για να εκτονώσουν την «ταξική οργή» τους πάνω στις περιουσίες των πολιτών. 

Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου μας θυμίζει ότι ενωμένοι μπορούμε να παλέψουμε και να πετύχουμε κάτι μεγάλο. Το Πολυτεχνείο του 21ου αιώνα είναι η ατομική και συλλογική πρόοδος, η εργατικότητα και η έμπρακτη αλληλεγγύη. Ειδικά φέτος, το Πολυτεχνείο είναι η δημόσια υγεία. Και εμείς σε αυτό το Πολυτεχνείο ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε στην πρώτη γραμμή.