Η είδηση της χορήγησης άδειας στο Δημήτρη Κουφοντίνα δεν προκαλεί καμία έκπληξη για κανένα από τα εμπλεκόμενα μέρη της ιστορίας: Δεν είναι έκπληξη ότι αυτός ο σπουδαίος ιδεολόγος κάνει χρήση των νόμων και των δικαιωμάτων της «αστικής δημοκρατίας», κατά της οποίας πυροβολούσε. Δεν είναι, επίσης, είδηση ότι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει από τη φυλακή που είχε τοποθετηθεί με κόπο και αίμα από την Ελληνική Πολιτεία άλλο ένα κοινωνικό απόβρασμα. Δεν είναι, τέλος, έκπληξη ότι οι δήθεν πατριώτες, τάχα στιβαροί δεξιοί των Ανεξάρτητων Ελλήνων για ακόμα μια φορά λουφάζουν στις καρέκλες τους από φόβο μην απολυθούν από τη θέση των πολιτικών θεραπαινίδων των τρομολάγνων φίλων τους.
Το ότι τα παραπάνω δεν είναι έκπληξη δεν σημαίνει ότι πρέπει να αντιμετωπίζονται ως φυσιολογικά. Η θέση των δολοφόνων που έχουν καταδικαστεί σε 11 φορές ισόβια είναι πίσω από τα κάγκελα της φυλακής για το υπόλοιπο της ζωής τους. Η θέση εκείνων που ως κυβέρνηση συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο όπως τότε που, ως φοιτητές, αποκαλούσαν «συντρόφους» τους φονιάδες είναι στο απώτατο πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο. Η θέση, τέλος, όσων ξεπούλησαν τις ιδέες που με πάθος ψεύδονταν ότι πιστεύουν για να συμπράξουν με τους μάρτυρες υπεράσπισης της 17 Νοέμβρη πρέπει να είναι ακόμα πιο δυσμενής.
Η σημερινή μέρα αποτελεί μια μαύρη σελίδα για την πατρίδα μας. Η άδεια στο Δημήτρη Κουφοντίνα είναι παράνομη, παράλογη και ανήθικη. Η άδεια στο Δημήτρη Κουφοντίνα είναι προσβολή στη μνήμη των θυμάτων του, τα οποία εκείνος φρόντισε να μην μπορούν να πάρουν άδεια. Η ελευθερία του Δημήτρη Κουφοντίνα είναι αντίθετη σε κάθε έννοια δικαιοσύνης, κοινωνικής συνοχής και ανθρωπισμού. Απέναντι στην άδεια στο Δημήτρη Κουφοντίνα στέκεται όλη η κοινωνία, στεκόμαστε όλοι εμείς.